Tijd voor een nieuw verhaal
‘Met welke herinnering denken ze aan jou? Is dat een herinnering met humor? Denken ze aan je vanwege je eigenaardige gewoonten? Of misschien toch vanwege je klaagverhalen…?’ Met deze zinnen begint mijn zeer gewaardeerde kantoorcollega Sigrid van Iersel een recente nieuwsbrief, waarin ze haar lezers wijst op haar nieuwste boek (leestip!). De zin treft doel. Vast niet op de manier waarop Sigrid het bedoeld heeft, maar toch. Ik blijf hangen op dat ‘klaagverhaal’. En wel om het volgende.
Geheim
Bijna een jaar geleden stond er een interview met mij in NRC Handelsblad. Mijn Verhaal paginagroot in de Rotterdammer! Je weet het misschien nog wel, met die foto van dat behang en die stoel en die laarzen. Ik kreeg er veel reacties op, ook van mede-mantelzorgers. “Herkenbaar”. “Ik heb ook iemand ontmoet, maar we spreken in het geheim af.” “Ik trek de zorg na tien jaar niet meer, ik kan geen kant op en mijn vrouw is zo veranderd.” Het had bij velen een snaar geraakt.
Dagboek
Ook voor de redactie van het Hersenletsel Magazine was het interview aanleiding contact met mij op te nemen. Dit magazine is bedoeld voor patiënten met (jawel) hersenletsel, maar wordt ook veel gelezen door partners en familieleden. Het thema – relaties, trouw, je eigen leven – leeft zeer onder hen, zo werd mij verzekerd. Dus of ik misschien zelf iets voor het blad zou willen schrijven? Na enige aarzeling ging ik in op dit verzoek. Om niet te veel in herhaling te vallen met het NRC-verhaal, besloot ik scènes uit de afgelopen jaren te beschrijven in een aantal ‘dagboekfragmenten’.
Vervolgverhaal
Een dezer dagen komt het artikel uit. Ik vind het minder spannend om in de publiciteit te komen dan vorig jaar. Het bereik is kleiner en deze lezers ‘hebben’ iets met het onderwerp. Tegelijkertijd realiseer ik me nog iets anders: nu is het klaar ook. Mijn verhaal is verteld, het staat helder op papier, het is wat het is. Want voor ik het weet herinneren mensen mij later alleen als de tobbende mantelzorger, die met dat klaagverhaal. Het is tijd voor een nieuw verhaal. Nou ja nieuw, een vervolgverhaal. Met humor, optimisme en ja, desnoods met mijn eigenaardige gewoonten.
Ben je benieuwd naar mijn ‘oude’ verhaal? Dat lees je hier.
Wat een mooi stuk weer! Topper!
Thanks, dear x
Lieve dochter, wat een een spannend verhaal !
Ademloos gelezen, traan in het oog….
Pakkend geschreven en mooi geillustreerd.
Liefs M.
X
Fijne feestdagen toegewenst, Anje! Erg goed geschreven stuk.
Dankjewel, Irma!