Over rode kruisjes en groene vinkjes

Een rood kruisje? Echt? Ontgoocheld kijk ik naar het scherm van mijn laptop. Kort daarvoor had ik vol verwachting de mail geopend met daarin feedback op het huiswerk voor de basiscursus Stemacteren. ‘Goed gedaan Anje, mooie stem heb je’. Iets in die trant verwacht ik toch wel retour…

Dat huiswerk bestaat uit het inspreken van twee teksten: een commerciële (‘…Optimel, het mooiste gewicht is evenwicht…’) en een narratieve (‘…ze overleefde de verschrikkingen in het vernietigingskamp…’). Met mijn hang naar perfectie spreek ik wel tien versies in op zoek naar het beste resultaat. En dan toch dat rode kruisje.

Mijn stem

Het begon allemaal met een advertentie van Stemacteren.nl op Facebook. Het cursusaanbod sloot aan bij een aloude wens: ‘iets’ meer doen met mijn stem. Niet zingend, maar sprekend. Niet als radiojournalist, maar als voice-over bij documentaires, bedrijfsfilms of commercials. Zou dat niet ontzettend leuk én echt iets voor mij zijn?

Smizen

Nou, dat is het. Tijdens de basiscursus leer ik meer over lichaamstaal (ook al ziet niemand je), smizen (lach met je ogen!), timing en stemkleuren. Ervaren stemacteurs vertellen over de ontwikkeling van het vak en de markt voor voice-overs. En natuurlijk wordt er stevig geoefend in de studio met tekstjes voor commercials, documentaires, rondleidingen en een animatiefilm.

Veel plezier!

En dan is er dus het huiswerk. Daar zit ik dan thuis met een headsetje op en een big smile (tip: neem jezelf op video op) teksten in te spreken en terug te luisteren. Overtuigend, enthousiasmerend of juist met een serieuze ondertoon. Na een paar dagen komt het commentaar, geheel in stijl in de vorm van een audiofile. ‘Hoi Anje!’ Of het wat langzamer kan of nog wat enthousiaster en of ik dat woord ‘verschrikkingen’ wat minder overdreven kan articuleren? ‘Veel plezier!’

Demo

Ik spreek een nieuwe versie in. Ja, toch beter zo. Het rode kruisje wordt een groen vinkje. Zo zal het nog een paar keer gaan. Op de laatste cursusavond nemen we een heuse demo op in de studio. Maar wat nu? Ik wil meer! Dat kan in een intensieve vervolgcursus. Natuurlijk – want zo ben ik – is er twijfel. Waar creëer ik straks een thuisstudio? Hoe kom ik überhaupt aan opdrachten? Heeft dit echt wel kans van slagen?

Ik meld me toch aan. Gewoon omdat het leuk is om eens iets heel anders te doen waar ik 100% enthousiast over ben. Op naar een nieuwe carrière als voice-over (of gewoon naar vijf supergave cursusdagen)!