Teaser: doet ze het of doet ze het niet?
Augustus 2018. Fleur belt. Fleur is persvoorlichter bij Mezzo, de club voor mantelzorgers. Ze is benaderd door Trouw en NRC Handelsblad met de vraag of zij nog een geschikte mantelzorger weet. Niet één om te zorgen, maar voor een artikel in de krant. Een mantelzorger die de zorg op een niet-gebruikelijke wijze heeft aangepakt. Iemand die andere keuzes heeft gemaakt en voor wie de zorg minder vanzelfsprekend was. Want dat is toch vaak het verhaal. Echtgenoot gehandicapt of dementerend? Dan zorg je daar voor, in goede en kwade dagen!
Hulptroepen
Bij mij ging dat wat anders en dat is Fleur ter ore gekomen. Ik trok dat allemaal niet, die mantelzorg. Ik werd er doodongelukkig van, schakelde hulptroepen in en ging apart wonen. Neem bij die onorthodoxe oplossing ook nog een nieuwe liefde en je hebt Mijn Verhaal compleet. NRC Handelsblad heeft interesse, alleen: dat kan niet anoniem. Ik twijfel. Ik wil best over mijn worsteling vertellen – bij een twijfelaar als ik gaat nooit iets zomaar vanzelf – maar het raakt ook twee andere hoofdpersonen. De echtgenoot en de nieuwe liefde. Bovendien: het is erg privé, waarom moet dat zo nodig in de krant?
Herkenning
Aan de andere kant zie ik ook de eenzijdigheid van veel artikelen over mantelzorg. Als het op je pad komt ga je er gewoon voor! Minder zichtbaar is de wereld van frustratie, eenzaamheid, verdriet en machteloosheid achter dat uitgekauwde woord ‘mantelzorg’. Ik denk ook aan de opluchting die ik zelf voelde toen ik in het tv-programma De Reünie een collega-mantelzorger zag met een nieuwe geliefde. Herkenning! En ook: ik kan rekening houden met honderden gevoeligheden van allerlei mensen, maar het is nu eenmaal Mijn Verhaal. En wie weet heeft iemand er nog wat aan. Ik stem toe.
Twijfel
November 2018. Een freelance journalist van de NRC komt langs op de negende. Het is een leuke ontmoeting, het gesprek loopt goed en na twee uur vertrekt ze met een vol opnameapparaat weer richting Leiden CS. Ze is de deur nog niet uit of daar is de twijfel weer. Ik heb veel gepraat (was ik niet té open?), maar wat heb ik ook veel niet gezegd! En het is toch ook onmogelijk om een intensieve periode van acht jaar (en langer) te vatten in één gesprek en straks in 1300 woorden! Dat gevoel bekruipt me ook als ik het artikel een paar dagen later lees…
Hoe het afloopt? Dat lees je in een volgend blog! Spoiler: half januari lig ik in de kiosk…
Delen mag!
Trackbacks & Pingbacks
-
online canadian pharmacies https://625a9a98d5fa7.site123.me/blog/age-dependence-of-healthcare-interventions-for-covid-19-in-ontario-canada
You revealed it perfectly.
-
[…] daarop het interview met mij in NRC Handelsblad zal staan. Maar online gaat vóór papier, dus is Mijn Verhaal al voor het weekend wereldkundig. Spannend! Ik ken weliswaar de tekst, maar er zijn zaken waarop ik […]
Wat stoer van je!
Dapper Anje! Xxx
Cool
Ben benieuwd, Anje. Dapper van je.
Wat zijn dit toch ingewikkelde dingen. Vind het mooi dat je zo eerlijk bent. En denk ook dat iedereen die jou kent er nooit fout van kan denken. Lieve groet.
ik hoop voor Fleur dat ze het net zo mooi kan verwoorden als jij.
Dag Anje,
Wat mooi dit. Ik ken de kant van mantelzorg die je noemt toen mijn vader ziek was. De worsteling van mijn moeder, met haar eigen gevoel, met mijn vader en niet in de laatste plaats de worsteling met haar omgeving. Zo belangrijk dat mensen als jij je verhaal doen. Liefs Clara
Dappere dochter….mama Maty
Klinkt tot nu toe supergoed!
Het is een mooi artikel geworden, dat ik vandaag van mijn zangleraar te lezen kreeg. Ook wel ontroerend omdat ik bij een deel van het verhaal betrokken ben geweest.